Therapeutische methode ontwikkeld door een Japanse arts al in de jaren 70. Het bestaat uit het tapen van delen van het lichaam op een strikt gedefinieerde manier om het gewenste effect te bereiken. Toepassingen kunnen worden geplakt voor pijnstillende, anti-oedemateuze en zelfs corrigerende doeleinden. De spanning van het tape verbetert de bloed- en lymfecirculatie, vermindert weefselstabsis en huidige ontsteking. Taping, dat ooit vooral gebruikt werd door sporters, wordt een steeds populairdere methode om de effecten voor de meeste patienten te behouden en te maximaliseren.